پرسش: با کودکانی که اقدام به خودزنی می‌کنند یا سرشان را به دیوار یا زمین می‌کوبند، چگونه باید رفتار کرد؟
پاسخ دکتر نسرین امیری، فوق تخصص روان‌پزشکی کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی:
خودزنی یا کوبیدن سر به دیوار و زمین در کودکان، مشکل رفتاری رایجی است که برخی کودکان برای جلب توجه والدینشان انجام می‌دهند.
بهترین کار برای برخورد با این مساله بی‌توجهی والدین و اطرافیان نسبت به کاری است که کودک انجام می‌دهد؛ البته به شرط آنکه در سایر مواقع نسبت به کودک و کارهایی که انجام می‌دهد، توجه خنثی داشته باشید.
توجه خنثی به این معناست که به کودک در شرایطی که رفتار مناسب و طبیعی دارد توجه کنید. به نحوی که کودک متوجه توجه شما نسبت به کارهایی که انجام می‌دهد، بشود و بفهمد برای والدینش مهم است و کارهایش دیده می‌شود اما توجه خنثی به معنای تشویق بی مورد کودک نیست.
همین که در مورد کارهایی که انجام می‌دهد با او صحبت کنید و آنها را مورد توجه قرار بدهید، کافی است اما متاسفانه در جامعه ایرانی کارهای معمولی و طبیعی کودک نیز مورد تشویق قرار می‌گیرند، در حالی که این کار به هیچوجه درست نیست.
فقط باید کارهای خوب و پسندیده کودک را تشویق کرد و کارهایی مثل خودزنی، رفتارهای هیجانی و... را نادیده گرفت.
خودزنی به تماشاچی نیاز دارد بنابراین اگر تماشاچی حذف شود، طبیعتا این رفتار خاموش خواهد شد.
خیلی اوقات می‌بینید که حتی بزرگ‌ترها هم این رفتار را انجام می‌دهند و در مواردی اقدام به خودزنی می‌کنند. این مساله به سن تکامل هیجانی فرد بستگی دارد اما معمولا باید بعد از سن نوپایی چنین رفتارهایی کاهش پیدا کند اما چون در بسیاری از موارد رفتارهای ناخوشایند کودک مورد توجه والدین قرار می‌گیرد تا مدتها ادامه پیدا می‌کند و حتی در بزرگسالی هم دیده می‌شود.
